Hayatım için istediğim bu mu? Kendi geleceğimden bekleyebileceğim en iyi durum bu mu?

Is this what I want for my life? The best to expect from my own future?

En çok çocukları öldürmekten haz duyuyorum. Etleri kesilip göğüs kafesleri kırılırken hep aynı şekilde bağırıyorlar: “ANNE! BABA! ANNEEEE! BABAAAA!”

I get the greatest kick out of killing children. They always scream the same things when their flesh is cut and their ribcage is being smashed: “MOM! DAD! MOOOMMY! DAAADDY!”

Benliklerin daha iyi hizmet verebilmeleri, insanlara sundukları yaşam kalitelerini daha fazla arttırmaları bu ve benzeri aksi durumların anlık rapor edilmesine bağlıydı.

İki büyük kayanın arasında yüzü parçalanmış bir ceset yatıyordu. Refik gördüğüne bir an inanamadı, sendeledi, üstünde durduğu kayadan düşecek gibi oldu. 

Torba derin bir nefes verdi. “Rahatladın mı kızım?” dedi. Uzun kolu duvarları okşarken gülümsemesi mahzenin karanlığında terk edilmişti.

"Ellerinin değdiği değil çocuk, ah çocuk, ah küçük çocuk, değil ellerinin değdiği ve gözlerinin gördüğü! Anla! Yüreğinle gör baktığını! Yüreğinle dokun anlamaya çalıştığına!"

Geceye boyanmış nehrin cerahatli yüzeyinden, tehditkâr notalar gibi yükselip alçalan kayalıklar doğdu. Kayalıkların sırtında tuhaf biçimli silüetler oturuyordu. Uzaktan bunların ne olduğunu anlamak çok güçtü fakat yanlarından geçerken sessiz bir çığlık attı emo. Bunlar nörotoksin yüzünden çarpıklaşan denizkızlarıydı. 

“Zenginler aslında reptilian, arkalarında Amerika var, onun da arkasında İsrail var! Hepsi birbirini tutuyor! Derin devletin başındaki reptilianlar süper kahramanları insanların beynini yıkamak için kullanıyor!"